Η μητέρα είχε ξυπνήσει, όπως πάντα πρώτη, και τοποθέτησε τα υλικά πάνω στο τραπέζι. Βρασμένο σιτάρι, σπόρους από ρόδι, φουντούκια, αμύγδαλο, κανέλα, σταφίδα και σουσάμι. Η κουζίνα γρήγορα γέμισε ευωδιές. Αυτές οι ευωδιές γέμιζαν το σπίτι δυο φορές το χρόνο. Μια φορά το Φλεβάρη, όπως τώρα, λίγο πριν αρχίσει η νηστεία της Τεσσαρακοστής, το Σάββατο...

Καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη… Αληθινή χαρά, η πονεμένη Φώτης Κόντογλου Ξημέρωμα 1ης Ιανουαρίου 1950 Εχτές, παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ήμουνα ξαπλωμένος στο κουβούκλι μας περασμένα τα μεσάνυχτα, και συλλογιζόμουνα. Είχα δουλέψει νυχτέρι γιά να τελειώσω μία Παναγία Γλυκοφιλούσα, και δίπλα μου καθότανε η γυναίκα μου κ έπλεκε. Όποτε δουλεύω, βρίσκουμαι σε μεγάλη κατάνυξη, και ψέλνω διάφορα...