Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης

Ιεροκήρυκας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

Κυριακή Αγίων Πάντων( Εβραίους ια΄ 33 – ιβ΄ 2 )

« Οδός σωτηρίας και αγιότητας »

Στο σημερινό αποστολικό κείμενο, ο ουρανοβάμων και μεγάλοςαπόστολος των εθνών Παύλος κάνει αναφορά στα πρόσωπα της ΠαλαιάςΔιαθήκης που αγωνίστηκαν μία ολόκληρη ζωή μέσα σε αμέτρητεςδυσκολίες και τρομερούς πειρασμούς.Ο Παύλος κάνει λόγο για τον Γεδεών, τον Βαράκ, τον Σαμψών,τον Ιεφθάε, τον Δαβίδ, τον Σαμουήλ, τον Δανιήλ, τους προφήτες,αναφέρεται σε όλα τα πρόσωπα που είχαν ακλόνητη πίστη και δύναμη,όλους εκείνους τους ανθρώπους που στάθηκαν απέναντι σε σκληρούς καιδύστροπους άρχοντες, όλους εκείνους τους ανθρώπους του Θεού πουαντιμετώπισαν ασθένειες, πολέμους, λιθοβολισμούς, μαστιγώσεις,εμπαιγμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις και κάθε λογής φρικτά μαρτύρια.Δικαίως και αξίως η Εκκλησία τους αναγνωρίζει και τους ονομάζει«προ Χριστού χριστιανούς» διότι ξεπέρασαν, δια της Χάριτος του Θεού,όλες αυτές τις δοκιμασίες προτιμώντας πολλές φορές το θάνατο τουμαρτυρίου, ένα θάνατο που τους ανέδειξε σε διαχρονικούς μάρτυρες τηςμελλούσης Αναστάσεως, ένα τέλος που τελικά έγινε η αρχή μίας νέαςζωής.Οι προ Χριστού χριστιανοί, οι άνθρωποι που έζησαν τα χρόνια τηςΠαλαιάς Διαθήκης, δεν είχαν γνωρίσει τον Ιησού Χριστό, δεν είχανγευτεί τη χαρά και το φωτισμό της λαμπρής παρουσίας Του. Οιάνθρωποι αυτοί ήταν ισχυρές προσωπικότητες, με δύναμη ψυχής, μεΧάρη εκ του ουρανού που τους πληροφορούσε μυστικά, εσωτερικά, μεμία πληροφορία που γινόταν φωτισμός και τους καθοδηγούσε προς τηνμόνη Αλήθεια. Ο απόστολος Παύλος επιθυμεί να αναφέρει πολλά γι’αυτούς τουςανθρώπους που πέρασαν τη ζωή τους σαν πλανόδιοι, περιπλανώμενοι σετόπους έρημους και αφιλόξενους, σε δυσπρόσιτα βουνά και σε υγράσπήλαια, ρακένδυτοι, ενδεδυμένοι με γιδοδέρματα και προβατοδέρματα,θλιμμένοι και στερημένοι από κάθε αγαθό. Θέλει να πει πολλά ο Παύλος, όμως δεν τον φτάνει ο χρόνος για να διηγηθεί τα κατορθώματά τους :«Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει με γὰρ διηγούμενον ὁ χρόνος».Η απλότητα, η ταπείνωση, ο καθημερινός αγώνας, η πίστη και ηαγάπη αυτών των ανθρώπων τράβηξε το ενδιαφέρον, την προσοχή τουΘεού, ο οποίος δεν τους εγκατέλειψε. Ο Θεός τους έδωσε πλούσια τηΧάρη Του κι εκείνοι αξιοποίησαν τα χαρίσματά τους και κατάφεραν ναγίνουν παράδειγμα για κάθε άνθρωπο που επιθυμεί να υπάρξει μέτοχοςτης αιώνιας κληρονομιάς. Σήμερα, η Εκκλησία εορτάζει και τιμά όχι μόνο τα ιερά πρόσωπατης Παλαιάς Διαθήκης που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο για την πίστημας, αλλά και όλους τους ανθρώπους του Θεού, τους Αγίους όλων τωναιώνων που χάρισαν ολόκληρη τη ζωή τους στον Χριστό, που με το αίμακαι το πνεύμα τους πότισαν τις ρίζες του δέντρου που ονομάζεταιΕκκλησία, στερεώνοντας την πίστη πάνω σε γερά θεμέλια, ακλόνητα καιαμετακίνητα.Σήμερα, η Εκκλησία εορτάζει όλα εκείνα τα πρόσωπα πουομολόγησαν την αλήθεια του Ευαγγελίου του Χριστού, όλους εκείνουςπου δέχτηκαν να σηκώσουν τον βαρύ προσωπικό τους σταυρό, τονοποίον εξέλαβαν ως μεγάλη δωρεά του Θεού στη ζωή τους. Σήμερα, η Εκκλησία τιμά όλα εκείνα τα πρόσωπα πουαγωνίστηκαν νυχθημερόν για την τήρηση των εντολών του Κυρίου.Σήμερα, η Εκκλησία τιμά και εορτάζει πανηγυρικά όλους εκείνουςπου υπήρξαν άνθρωποι απλοί, με προτερήματα και ελαττώματα, μεπτώσεις και ανατάσεις, όλους αυτούς που με τον προσωπικό πνευματικότους αγώνα κατόρθωσαν να αναδειχθούν σε ανθρώπους της μετανοίαςκαι της σωτηρίας.Η πίστη αυτών των ανθρώπων δεν ήταν ιδεολογικό θεώρημα, ήτανπραγματικό βίωμα που τους έδωσε πνοή και τους χάρισε την αίσθηση τηςαιωνιότητας. Η πίστη αυτών των ανθρώπων τους έκανε να αντέξουν τουςπόνους, τους κόπους, τα βάσανα, τα δάκρυα, το χλευασμό, τηνεγκατάλειψη και τον μαρτυρικό θάνατο.Οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες, οι Ομολογητές, οι Όσιοι, οι Ιεράρχεςκαι πατέρες μας, άγιοι άνδρες και άγιες γυναίκες που στολίζουν τιςσελίδες του αγιολογίου της Εκκλησίας μας, είχαν ως καθημερινήαπόλαυση τις κακουχίες, τη στέρηση και τους διωγμούς, αφάνταστεςταλαιπωρίες που αποτελούν τη δροσιά της ψυχής τους, μία δροσιά πουαναβλύζει από την πηγή του Ζώντος Ύδατος.Σήμερα, όλοι εμείς οι βαπτισμένοι χριστιανοί και σύγχρονοιμαθητές Εκείνου του Μεγάλου Διδασκάλου και Κυρίου μας, οφείλουμε να είμαστε συνειδητοποιημένοι. Οφείλουμε να είμαστε όχι απλά καλοίκαι ηθικοί άνθρωποι, αλλά γνήσιοι και πνευματικοί, με τη θεολογική έννοια του όρου.