Περιγραφή

Ὅταν θεμελιώσουμε τή Βιοηθική στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία καί Χριστιανική Ἠθική, τότε διαπιστώνουμε ὅτι οἱ θέσεις πού λαμβάνονται γιά ὅλα τά ζητήματα δέν εἶναι ἀποτέλεσμα λογικῆς καί σχολαστικῆς διεργασίας ἀλλά φωτισμοῦ καί χάριτος, ἐμπειρίας καί θεολογίας, ἀλήθειας καί ἄσκησης. Καί αὐτό, γιατί ὁ Ὀρθόδοξος βιοηθικός ἐπιστήμονας μελετᾶ τήν κάθε περίπτωση καί διαμορφώνει θέσεις καί ἀπόψεις ἐμπνεόμενος ἀπό τό πνεῦμα καί τή σοφία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων. Αὐτό σημαίνει ἡ φράση καί ἡ προτροπή: «ἐπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσιν».
Ἡ Βιοηθική εἶναι ἡ ἐπιστήμη τοῦ μέλλοντος. Δέν μπορεῖ ὅμως νά ἀνεξαρτητοποιηθεῖ ἀπό τήν ἐμπειρία τοῦ παρελθόντος. Γιά τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία ἡ ἐμπειρία τοῦ παρελθόντος παραπέμπει στά διδάγματα τῶν Πατέρων, στή διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, στή ζωή τῶν Ἁγίων καί στίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἄν διαφοροποιηθοῦμε ἤ ἀποστασιοποιηθοῦμε ἀπό ὁλα αὐτά, δέν θά ἔχουμε τίς προϋποθέσεις γιά νά φτάσουμε σέ κάποιο τέρμα.
Τό βιβλίο αὐτό τοῦ π. Μακαρίου Γρινιεζάκη προσπαθεῖ ἁπλᾶ καί ταπεινά νά ἀποδείξει αὐτήν τήν πραγματικότητα.